Mijn hele leven heb ik al ADD

De hyperactiviteit (de 'H') was bij mij niet merkbaar en AD(H)D had nooit veel invloed op mijn dagelijkse bezigheden. Ik was altijd op tijd op school en had geen problemen om een balans te vinden tussen mijn huiswerk en de dingen die me echt interesseerden. Ik kon moeiteloos mijn focus verdelen over alles wat ik moest doen, alles leek dus soepel te verlopen.

Kortom, geen vuiltje aan de lucht..
Mooi niet dus!

 

Ik was vroeger erg gefrustreerd dat mijn schoolcarrière niet verliep zoals ik zojuist beschreef.

Het leek alsof iedereen om me heen moeiteloos alle examens haalde, maar ik niet. Ik probeerde van alles maar haalde niet het gewenste resultaat. Waarom kon ik me dan niet concentreren zoals de rest dat kon? Vaak had ik mijn huiswerk niet af, of slechts gedeeltelijk. Ik hoopte dan dat er geen huiswerk controle zou zijn. Met hier en daar wat bluf probeerde ik alsnog de indruk te wekken alsof ik mijn werk gedaan had. Soms vroeg ik de docenten om uitleg over wat nou precies het nut was van het leren van bepaalde onderwerpen. Een voorbeeld hiervan. Bij wiskunde stond vaak aan het begin van een paragraaf, wat de toekomstige toepassing ervan zou kunnen zijn.

Bij economie-onderwerpen was ik overtuigd dat ik die kennis nooit zou gebruiken. Daarom vroeg ik aan de docent waarom ik dit allemaal moest leren. Het antwoord was steevast: "Gewoon, omdat het moet." Dit antwoord leidde tot een enorm negatieve impact op mijn motivatie. 

​

Na de middelbare school wist ik niet goed wat ik wilde doen. Ik begon aan verschillende opleidingen en versleet allerlei bijbaantjes. Uiteindelijk heb ik ongeveer vier jaar lang aangemodderd, totdat ik aan een sportopleiding begon. Daar ontdekte ik dat ik het leuk vond om kennis over te dragen en mensen te helpen. Het feit dat dit plaatsvond binnen de watersport- en wintersportindustrie maakte het natuurlijk nog aantrekkelijker. Echter, na verloop van tijd raakte ik gewend aan de routine en haalde ik er weinig uitdaging meer uit. Bovendien begon het vele reizen me tegen te staan.

 

Ik had behoefte aan een nieuwe impuls, maar wist niet precies wat. Het leek me interessant om te leren hoe ik een bedrijf kon leiden. De detailhandel leek daarom een goede optie voor mij.

Ik vond een baan bij een outdoor-winkel en begon als verkoper. Al snel promoveerde ik tot assistent-bedrijfsleider. Een verdere doorstroom bleef daarna uit. Voornamelijk omdat de beschikbare functies mij weinig interesseerde. 

Naast dit werk wilde ik me ook graag richten op muziek, maar ik had gebrek aan energie. 

Mijn hoofd vulde zich sneller en irritatie kwam sneller op. Ik kon plotseling extreem boos worden omdat iemand mijn pen had gebruikt. Ik besefte dat ik iets moest veranderen want dit werk was niet de juiste keuze voor mij. Toen kwam ik tot een realisatie. Hoe kon het mogelijk zijn dat ik,

na het geven van zware fysieke lessen, wél voldoende energie had. Ik kwam na zeven jaar eindelijk tot het besef dat ik genoot van het helpen van mensen. Dat ik weg moest uit de detailhandel, was dus wel duidelijk. Maar er moesten wel rekeningen betaald worden. Ik zat vast.

 

Tijdens mijn middelbare school tijd (eind jaren 90) en daarna, werd ik vaak gewezen op mijn gedragsovereenkomsten met ADHD. Echter heeft dat nooit tot actie geleid omdat ik mijzelf niet kon identificeren met het Hyperactieve deel van ADHD. Daarnaast was er destijds nog niet veel bekend over ADHD. Toch besloot ik me in Amsterdam eens te laten testen op ADHD. Na het doorlopen van dat proces werd inderdaad bevestigd dat ik ADD heb.  Zonder 'H' dus. 

Ineens had ik een verklaring die licht scheen op alles waar ik vraagtekens bij had. Het gevoel van opluchting was bevrijdend.

 

Mijn moeder adviseerde me om naar een coach te gaan. Ik was sceptisch, gezien de eerdere ervaringen met psychologen en cognitieve gedragstherapeuten, mij tot weinig inzicht brachten.

"Ik kom vaak te laat en weet niet waarom," zei ik. waarop het antwoord luidde: "Gebruik een agenda en zet een wekker." Dergelijke antwoorden waren dingen die ik al ontelbare keren had geprobeerd, maar geen positieve verandering brachten. Toch sprak hetgeen wat op de website stond van deze coach, mij aan. Daarnaast was het eerste gesprek gratis, dus waarom niet?

Dit was anders! In plaats dat er tips werden gegeven over wat ik moest veranderen, keek de coach naar mij als persoon. Zelfinzicht en zelfacceptie stonden direct centraal. Het bracht realisatie dat dingen bij mij nou eenmaal iets anders verlopen, en dat is oké! We gingen op zoek naar de 'waarom' achter mijn keuzes en legde nadruk op wat wél werkte voor mij. Dit was voor mij een ontdekking van onschatbare waarde.

 

Tijdens dit proces viel ineens alles op zijn plaats. Ik kwam tot de conclusie dat ik deze kennis wilde delen. Mensen de juiste tools wil geven om grip te krijgen op hun leven. Om vrede te hebben met zichzelf. Om te begrijpen waarom ze de dingen doen die ze doen. 

Dit gaf zoveel ruimte in mijn hoofd. Ik had weer plek voor nieuwe dingen.

Ik ben direct begonnen aan mijn opleiding tot ADHD-coach en heb deze succesvol afgerond. Voor het eerst in mijn leven zat ik elke les met plezier in de klas.